پیشنهادهایی برای برخورد با کودک خشونت گرا

کودکان نباید به تنهایی با افراد شرور و ناسازگار برخورد کنند. توصیه به فراموش کردن ماجرا،  فایده ای ندارد و تشویق آنها به مقابله به مثل و کتک کاری نیز نه تنها بی فایده که حتی خطر ناک است.

ارتباط کودکان شرور و کودکان منفعل، بر اساس قدرت استوار بوده و چون کودکان قلدر قوی تر از کودکان منفعل هستند، در صورت بروز درگیری این دو گروه، کودک منفعل شکست خواهد خورد. در این صورت، آنها علاوه بر آسیب دیدن و زخمی شدن، مورد آذر و اذیت بیشتری قرار خواهند گرفت. در چنین شرایطی هر کودک منفعل به یک بازنده دعوا معروف خواهد شد.

· دوری از مقابله:  کودکی که در حال قدم زدن با عده ای از کودکان شرور روبه رو می شود بهتر است که مسیرش را تغییر دهد تا با آنها برخورد نکند. درگیری با افراد شرور نه تنها افتخار نیست بلکه نوعی حماقت است.

· کمک خواستن: کودکان ضعیف باید بتوانند از بزرگتر ها کمک بخواهند. والدین  و معلمان نیز باید آنها را به این امر تشویق کنند. آنها نیز باید به تنهایی با مشکل خشونت برخورد کنند.

· شوخ طبعی: برخی متخصصان معتقدند که با شوخی کردن می توانند از موقعیتی خطر ناک گریخت. استفاده از این روش، نیازمند مهارت است.

· گفت و گو کردن: کودکانی که قدرت بیان خوبی دارند، در صورت رویارویی با کودک قلدر می توانند درباره غیر منطقی بودن خشونت با او گفتگو کنند. این شیوه در برخی موارد موثر است.

·  موافقت: اگر با کودک ناسازگار موافقت کنید، در بیشتر موارد درگیری ایجاد نخواهد شد. اگر کلاه فرزندتان را مسخره کردند، می تواند به آنها بگوید: " من هم این کلاه را دوست ندارم، اما پدرم مجبورم می کند آن را روی سرم بگذارم." در این صورت، کودک ناسازگار انگیزه خود را ازدست خواهد داد.

لازم به یاد آوری است که هیچ یک از راه حل های پیشنهاد شده، بهتر از دیگری نیست. کار آیی هر یک از آنها به روحیه هر فرد و موقعیتی بستگی دارد که در آن قرار می گیرد. 

بازنویسی مرجع: کلید های تربیت کودکان ، دکتر باری ای. مک نامارا و فرانسین جی.مکنامارا، ترجمه دکتر مسعود حاجی زاده ، انتشارات صابرین.