روانشناسی آسیبهای ورزشی

روانشناسی آسیبهای ورزشی:

بعضی از ورزشکاران نسبت به دیگر ورزشکاران استعداد بیشتری برای آسیب دارند. دلایل زیادی در این مورد ارائه شده است.

اینگونه ورزشکاران عموما دلهره وپریشانی بیشتری در روز مسابقات در خود احساس می کنند ودر این یک حالت اضطراب می باشد.ورزشکارانی که آرامش خود را حفظ می کنند،بی جهت خود را نگران نمی کنند،به روش منطقی روی می آورند ودر چنین آسیبهای مصون می مانند.

زنان بدن ضعیف تری نسبت به مردان دارند،بهمین دلیل آنان مشکلات روانی بیشتری در ورزش تجربه می کنند.

درد

درد ممکن است در دو فرد یکسان بوده ، اما دلیل آن متفاوت باشد.شخص ممکن است با درد به راحتی کنار بیایید،ولی برای شخص دیگر بسیار مشکل ساز شودوهمراه با دردوفریاد باشد.این اختلاف در تحمل درد همه به مسایل روانشناسی بر می گردد. این اثرات به روش زندگی ، اثرات فرهنگی، اجتماعی، عادات، نوع تربیت وحتی مذهب فرد مربوط می باشد.

برون گرایان افرادی اجتماعی، حادثه جو می باشند، در حالیکه درون گرایان افرادی منزوی هستند. درون گرایان بر خلاف برون گرایان تحمل کمتری در مقابل درد وضربات شدید دارند، آنان دلهره وپریشانی بیشتری را در خود احساس می کند.

همه فاکتورهای بالا در افراد درون گرا بایستی کنترل شود،تا آسیب ورزشی کاهش پیدا کند.یک ورزشکار با تجربه ای که در ورزشهای پرحادثه شرکت می کند، نسبت به ورزشکاری که در ورزشهای سبک حضور دارد،دردها را بهتر تحمل می کند ونمونه بارز آن بوکسورها هستند که با وجود ضربات شدیدی که به بدنشان اصابت می کند باز به مسابقه ادامه می دهد.

مقدار درد ممکن است در دو ورزشکار یکسان باشد،اما یک ورزشکار با تجربه با آمادگی روانی بالا نسبت به یک ورزشکاری که آمادگ روانی بالایی ندارد ،درد رابهتر تحمل می کند. ورزشکاری که آسیب می بیند بایستی از نظر روانی به وی کمک نمود واگر قادر به ادامه مسابقه نبود اوراتعویض کرد وبرای مسابقه بعدی آماده کرد.

ورزشکاران مستعد آسیب 

روح وبدن ارتباط بسیار نزدیکی نسبت به هم دارند وبر یکدیگر تاثیرگذار می باشد.اگر روح ضعیف باشد، بدن نیز ضعیف می شود، که عکس این نیز صادق می باشد.

یک آسیب بدنی می تواند با واکنش منفی روحی وخیم تر شود ویا یک واکنش روحی مثبت در تحمل ودرمان آن بسیار تاثیر گذار باشد.

در بعضی مواقع ورزشکاران برای فرار از فشاری که در حین مسابقه بر آنها وارد شده است آسیب را بهانه کرده واز زیر بار مسئولیت می گریزند.که همه این مسائل را می توان در روانشناسی ورزشکاران جستجوکرد.

یک ورزشکار ممکن است که آرزوهایی داشته باشد که قابل دسترسی نباشد وبا نرسیدن به این آرزوها احساس گناه کند ودر نتیجه یک نوع فشار شدید در خود بوجود می آورد وهمین فردرا برای آسیب مستعد کرده ونقص روانی در فرد ایجاد می کند.

هرفرد ورزشکار که در خود احساس دلهره وفشار دارد،دوست داردکه این فشار از خوددور کند وبرای اینکار مربیان وورزشکاران بایستی با مسایل روانشناسی ورزش بطور کامل آشنا شوند وبابه خدمت گرفتن روانشناسان ورزشی در اجرای هر چه بهتر عملکرد خود اهتمام ورزند.

آسیب بطور طبیعی زمانی در فعالیتهای ورزشی رخ می دهد که ورزشکار تمرکز کافی برای اجرای خود نداشته باشد.اعمال بر دو نوع می باشد. نوع اول اینکه حرکات بصورت خودکار انجام شود،که این قسمتی از عادات ما می باشد وفکر در آن دخالت ندارد.نوع دیگر نیاز به فکر یا تمرکز دارد واجرار این حرکات کندتر صورت می گیرد.در حرکات خودکار،یک ورزشکار نیاز به تغییر حرکات ایجاد شود،کارائی را کاهش داده ومی تواند همراه با آسیب باشد.

در نوع دوم حرکات، عدم تمرکز ممکن است تیجه فعالیت را به آسیب دیدگی ورزشکارخاتمه دهد.فکر زیاد موجب خستگی ذهن می شود وخستگی ذهن، بدن ورزشکار را برای آسیب مستعد می کند، بنابراین بایستی از تفکر بیش از اندازه خوداری کرد وبا تمرینات زیاد سعی نمود که فعالیت ورزشکاربصورت خودکار صورت بگیرد. همچنین روح وروان فرد بایستی در قبل وبعد از مسابقه ،آرامش کافی داشته باشند.

واکنش نسبت به آسیب

زمانیکه آسیب بوجود آمد ورزشکار بعنوان اینکه چرا این اتفاق صورت گرفته است، احساس عصبانیت می کند وزمانیکه او مشکل خون را درک کرد، شروع به استراحت می کند.

بعضی از ورزشکاران وقتی پزشک آنها را به انجام دستوراتی برای توانبخشی تشویق می کند، توجهی نکرده وسفارشات وی را انجام نمی دهد. آنها یا آسیب خود را قبول ندارند ویا اینکه آنرا آسیبی شدید نمی دانند.

اشتباها،آنها فکرمی کنند که نیازی به درمان ندارند، که تمامی این حرکات  به روش زندگی افراد بر گردد.

بیماران دیگری وجود دارند که یک نوع نگرش مثبتی نسبت به این موضوع دارند،آنها به این درک رسیدهاند که بایستی برای معالجه آسیب هایشان با پزشکان همکاری کاملی داشته باشند.

در رقابتهای سطح بالا،ما به آمادگی بدن بیشتری نسبت به رقابتهای سطح پایین احتیاج داریم،بطوریکه یک ورزشکاری که در رقابتهای سطح بالا در حال فعالیت می باشد،درصورتیکه برای یک ورزشکار در رقابتهای سطح پایین زیاد مهم وجدی نباشد.اهمیت یک آسیب ازیک بازی نسبت به یک بازی دیگرمتفاوت است .در بازیهای که توان فرسا نیستند،هر آسیبی ممکن است با اهمیت نباشد. اما در بازیهای توان فرسا ممکن است متفاوت باشد.آن قسمت از بدن که آسیب تاثیرگذار می باشد.برای مثال:هر آسیب در مفصل زانومشکل بزرگی برای فعالیت یک دونده بدنبال دارد.ولی بطورکلی واکنش ورزشکاران به آسیب در همه موارد متفاوت می باشد.

روانشناسی بانوان

تصور غلطی در مورد زنان می باشد که بیان می کند،زنان پرطاقت،وابسته وضعف می باشند.درورزشهای بانوان، پرخاشگری کمتری دیده می شود چرا که آنها بدلیل عدم اعتماد بنفس در ورزشهایی که نیاز به قدرت بدنی دارد،کمتر شرکت می کنند.

یک زن ویژگیهای معین ومشخص دارد وآن منحصر به او می باشد،چرا که هر شخص ،آناتومی وساختار بدنی متفاوتی دارد که ارثی بوده واز زمان تولد به همراه فرد وی می باشد.وچون این ویژگیها ارثی است اونمی خواهدآنها را از دست بدهد،در حقیقت اومی خواهدبوسیله همین ویژگیها به اوج خود برسد.

تمرینات نامناسب وبیش از اندازه

با یک انگیزه برتری جویی،ورزشکارممکن است برای غلبه یافتن بر مشکلات خود به تمرینات وبیش از اندازه روی بیاورد.

هرچند ممکن است که این تمرینات برای یک فرد مناسب .طبیعی وبرای فرد دیگر نامناسب وورای توان او باشد.هرشخص محدودیت های بدنی مربوط به خود دارد،ولی بعضی مواقع ساختار روانشناسی فرد این محدودیت ها را نپذیرفته وفرد با میل ورغبت فراتر از توان خود فشار وارد می کند که در آخر نیز ورزشکاربایستی بهای گزافی بابت این موضوع بپردازد.

شخصی که در اواسط سالمندی می باشد ممکن است یک دونده برای با اینحال از دویدن برای یک مدت کوتاه بدلیل ضعف در شش هایش شروع به نفس نفس زدن کند.اگر او محدودیت های خود را خوب نشناسد ممکن است نا خواسته خود را به درد سر وزحمت بیندازد.

خستگی عضلانی

زمانیکه عضلات فعالیت زیادی داشته باشند به خستگی نزدیک می شوند.

اگر چه قدرت وآمادگی بدنی دو فاکتور مهم برای ورزشکاران هستند اما نبایستی آمادگی روانی را فراموش کرد چرا یکی از مهمترین فاکتورهای آمادگی برای هر ورزشکار می باشد.

در حرکات مشکل که فکر ورزشکاران نیز دخیل می باشدنیزدخیل می باشد ما با خستگی عصبی روبرو می شویم که بایستی در رفع این نوع خستگی دقت زیادی داشت.

در زمان خستگی ،ورزشکار برای شروع فعالیت جدید بایستی به اندازه کافی استراحت داشته باشد تا برای رفع خستگی روانی وبدنی اقدامات لازم را انجام دهد.

حجم تمرینات می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد،که عموما بایستی ورزشکاران قبل ازآنکه شدیدا احساس خستگی یا سرگیجه کنند فعالیت را متوقف کنند.

بازدارندگی

 زمانیکه یک ورزشکار بر خلاف میلش از یک مسابقه مورد علاقه اش به دلایلی باز داشته می شود،فرد اضظراب، نگرانی،تشویش،تنش وناراحتی را تجربه می کند ودر آخریک نوع احساس گناه می کند.این علائم بازدارندگی ممکن است در حد کم یا متوسط صورت بگیرد . این علائم اساسا روانی هستند. زنان علام بازدارندگی را شدیدتر از مردان در خود احساس می کنند،چرا که حساسیت زنان نسبت به مردان در سطح بالاتری قرار دارد.اعتیاد بعضی افراد برای شرکت در مسابقات ویا دنبال کردن این مسابقات در صورت ناتوانی می تواند عواقبی از قبیل:غفلت در کار،زندگی وخانواده را در پی داشته باشد.این اعتیاد های منفی تفاوتی با اعتیاد افراد به داروها ،تلویزیون وسیگار ندارد.